η ζωή πάντα μας δίνει τις πιο όμορφες εκπλήξεις τις πιο δύσκολες στιγμές.

Ιππότη μου,
Το κεφάλι μου θα εκραγεί.

Νιώθω άπειρα πυροτεχνήματα στον ουρανό να σκάνε. Είμαι χαρούμενος. Έχω τόσα πράγματα στο κεφάλι μου που θέλω να σου πω. Τόσο όμορφα πράγματα που φοβάμαι πως αν το κάνω θα φύγεις πάλι. Έχω αρχίσει να ανασάνω λίγο πάλι. Να παίρνω πάλι σιγά σιγά μικρές ανάσες. Ανάσες που κλείνουν το μεθυστικό σου άρωμα. Μπορώ πάλι όπως και στην αρχή να ονειρεύομαι. Εσένα και εμενα, μαζί.

Όταν σε είδα πάλι έχασα ένα χτύπο της καρδιας μου. Τα ματια μου άργησαν να δώσουν την πληροφορία στον εγκέφαλο μου. Είχα μείνει να κοιτάζω αυτή τη γνώριμη εικόνα που ήταν αποτυπωμένη στο μυαλό μου μη μπορώντας να συνειδητοποιήσω αν είχα φτάσει σε κλινικό σημείο όπου σε έβλεπα σε παραισθήσεις. Αλλα ήσουν αληθινός. Τόσο αληθινός που με δυσκολία κρατήθηκα να μην τσιμπήσω το χέρι μου για να σιγουρευτώ. Και ακόμη χειρότερα, να τσιμπήσω εσένα για να το επιβεβαιώσω.

Πλησίασα και με χαιρέτισες. Μου έδωσες το χέρι σου και μου χαμογέλασες με τον μοναδικό σου τρόπο. Σε ακουμπούσα. Το ένστικτο μου έλεγε να μην σε αφήσω, να μείνω εκεί και να κρατώ το χέρι σου μέσα στο δικό μου, μια συνεχής υπενθύμιση ότι είσαι όντως εκεί. Και ότι δεν τρελάθηκα. Εκτος βεβαια από την χαρά μου. Δεν το έκανα. Δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση. Δεν μπορούσα παρα να σε παρατηρώ από απόσταση. Σαν έργο τέχνης που είσαι. Ένας όμορφος πινακας γεμάτος συναισθήματα μου. Απόλυτη χαρά και μελαγχολία.

Ένα φιλί. Από την στιγμή που κάθισα, όσες φορες γύρισα το πρόσωπο μου προς το μέρος σου, τα ματια μου έπεφταν πάνω στα χείλη σου. Δυο γλυκα όμορφα χειλάκια που δεν μπορείς να τους αντισταθείς ούτε στιγμή. Σε ζήλεψα εκεί που σε είδα. Γιατί μου φάνηκες ατάραχος που με είδες. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω την καρδια μου, ιππότη μου. Ήθελα να απλώσω το χέρι μου, να χαϊδέψω το πρόσωπο σου, να το κλείσω στα χερια μου και να το φιλήσω. Να σου πω ποσο σ’αγαπώ, ποσο μου έλειψες, ποσα πράγματα έζησα χωρίς εσένα αλλα σκεφτόμουν εσένα.

Ποσο σε θέλω στην ζωή μου σαν σταθερά. Να αγκαλιάσω το υπέροχο κορμί σου και να το σφίξω. Ποσο όμορφος είσαι, αλήθεια. Ποσο όμορφα είναι τα συννεφιασμένα από τις σκέψεις,ματια σου. Ποσο υπέροχα με κανεις να αισθάνομαι. Θέλω πάντα να ανθίζω όταν σε βλέπω. Να μην δίνω σημασία στα μικρά όταν είσαι εκεί. Και πολύ απλά σε θέλω εκεί. Για να μου θυμίζεις ότι η ζωή πάντα μας δίνει τις πιο όμορφες εκπλήξεις τις πιο δύσκολες στιγμές.